W światło stycznia Lyrics

Wyszedłem w przedświt, w poświatę, w międzyświat
Zawieszony pomiędzy ciszą i niebytem
I ku granicy zimy, z głową nad sen wzniesioną
Ku mlecznych dróg rozstajom

W światło stycznia...

Naprzeciw światu i przeciwko sobie
Przeciwko słowom wykutym z powietrza
I z pięścią zaciśniętą na horyzontu drzewcu
I z głową od gwiazd ciężką

W światło stycznia...

Pod niebem z ognia rzeźbionym, pod niebem o oczach z pustki
Na ścieżkach szronu, co wiodą donikąd
Cieniem okryty, martwym skrzydłem śniegu
I z wzrokiem jak cierń wbitym

W światło stycznia...

I grom rzuciłem, srebrem tnąc powietrze
Ale mą włócznię przechwyciła cisza
I świat skamieniał kryształowym drżeniem
Zapadł się wiatrem zbyt późno zrodzonym

I sił już nie mam by podążyć dalej
Stałem się górą wyniosłą jak miłość
Stałem się drzewem samotnym jak oddech
I już zostanę przemieniony w ciszę

W światło stycznia...