Rok spokojnego słońca Lyrics

Na wskroś słonecznych błoni
Przez biały oddech grudnia
Powstał i zaraz zapadł
Zasnął znużony światem

Potem już nic nie było
Ni życia, ni tajemnic
Stare jaskółcze gniazda
Pełne wędrownych pieśni

Bo dom mój opuściły
Na skrzydłach czarnych śmierci
Pomknęły wśród trzepotu
Ku innych słońc wybrzeżom

A tutaj szmer srebrzysty
Słów niewypowiedzianych
Topią się w ogniu świtu
Kry księżycowych blasków

Zaczął się rok kolejny
Kolejna zima zimy
Cichy, jak nicość biały
Rok spokojnego słońca

Pobiec bym chciał przed siebie
Dotrzeć do serca granic
Lecz tutaj zawsze grudzień
Lodem gwiazd stopy plącze

Może tak być powinno
Może nic więcej nie ma
Prócz cichej, ptasiej śmierci
Zastygłej wśród gałęzi

I może niepotrzebnie
Spoglądam w twoje oczy
Prawda jest w sercu zimy
W snach spokojnego słońca