Ostatni akt Lyrics

Powoli na scenę opada kurtyna
- życia zasłona
Bez oklasków, krzyków uwielbienia
Przy pustej widowni, aktor kłania się
Koniec dzieła... To był już ostatni akt

Hahaha! Dalej nic nie ma... brudne sumienia Brak uwielbienia, masek brak!
I płoną te wszystkie kostiumy
Zmieniane przez życie co chwilę

Kurtyna!
Spójrz mu w twarz - trupielczy grymas
Z bólu się zwija, gdy dogorywa
Kurtyna!
O tak! Tak blisko śmierci
O tak! Wpadł w jej objęcia
O tak czule go tuli i szepcze mu do ucha
Zaklęcia!

A kiedy ty zarzucisz swą pętlę na szyję?
Spójrz mu w twarz - trupielczy grymas

Przerwał tę żałosną grę
Sztuka nie powtórzy się
Ucichł już wszystkich świateł blask
Pozostał tylko martwy wrzask
Nie ma braw
Spektakl skończył się