Ἔλευσις - Ὀφιολατρεία Lyrics

Ανήλεη φθάνει και σε σπαράσσει
μοιρολόι μίσους
πλεγμένο με πνιγμούς.

Εις τον βωμό της επίκλησης
η Έλευση της μοιάζει
με ήλιο δειλινού.
Πίκρα και μαυρίλα
κατακλύζουν
ό,τι αποκαλούν οφθαλμούς
οι φριχτοί θνητοί.

Φλόγα ανίερη
ξεπετιέται
στην παγερή καρδιά σου.

(Και) τα σύμβολα ολούθε
όλα θαμπά.
Δίγλωσσες γυναίκες
σε αποτρόπαιες στάσεις
και το πλάσμα
που τρέφει
την ανθρώπινη αμαρτία
στο σώμα σου πλανιέται.

Κι η πτώση
ανάποδα κοιτώντας
ανάληψη σου μοιάζει.

Σαν η ιερουργία τελειώσει.

Τίποτε δεν σε σταματά,
Ανίκητε.
Όλα μοιάζουν θαμπά,
Ανούσια και Λοξά
κι ο κόσμος απόμακρος
σ' αποχαιρετά.

Σαν να κηδεύει την καρδιά
που κάποτε χτυπούσε
στο στήθος
αγέρωχα.


(Το) σπέρμα άφθονο στο λάκκο
με αίμα δικό σου
αρχίζει να στεγνώνει
σαν η Κυρά ρουφά
την άξια προσφορά.