Witched Curse (Η κατάρα της ηρούς) Lyrics

Η μαύρη νεκρομάντισσα Ηρώ
Με τα πυκνά κόκκινα μαλλιά
Κάθεται και αναλογίζεται
Τον έρωτα της ζωής της
Τον πολέμαρχο Πτολεμαίο
Που αγάπησε όσο κανέναν
Την έφτασε ως την θέωση
Μα όταν έφυγε μακριά της
Τον καταράστηκε με ρούνους μαγικούς

Τώρα στο δάσος σαν σκιά τριγυρνά
Μονολογεί τις κατάρες που το στόμα της ξερνά
Σκέφτεται την χαμένη της αγάπη και λυσσομανά
Μια αγάπη που ο χρόνος σβήνει μα ακόμα την πονά

Ο Πτολεμαίος ήταν ο χρισμένος της ιππότης
Ο πιο μεγάλος έρωτας της δικής της νιότης
Μα όταν έφυγε μακριά, την άφησε μονάχη
Τον καταράστηκε άγρια απ' της ψυχής τα βάθη

Master of the runes call upon the daemons
Of the four elements to bring Ptolemaios into dust
Doomed to insidious death, I foresee perdition

I emerge to obey your command
A swirling nebula from the absent light
Daemon of enmity of the Sons of Darkness
Belial is my name

Μέσα στη μαύρη τρέλα της το μάτι της ασπρίζει
Φτάνει σε βλάσφημη έκσταση λυσσάει και αφρίζει
Τον γενναίο ιππότη θέλει να δει νεκρό
Γονατισμένο, ανήμπορο από βαρύ κακό

Ο Πτολεμαίος δέχεται επίθεση Δαιμόνων
Η αύρα του η Παλλαδική δεν τον γλιτώνει πόνο
Οι Δαίμονες σαδιστικά του σκίζουνε τις σάρκες
Και του τρυπάνε την καρδιά του κόβουνε τις άκρες

H μάγισσα δεν πρόλαβε να τη χαρεί τη νίκη
Η θλίψη της απώλειας τη γέμισε με λύπη
Η ανάμνηση του αγέρωχου ιππότη δεν θα σβήσει
Θα την στοιχειώνει όσο ζει χωρίς να βρίσκει λύση

Μα ο Πτολεμαίος γύρισε όχι μόνο σαν σκέψη
Τα βράδια της πολιορκεί με μια μόνο βλέψη
Σαν Σκοτεινός Εκδικητής να 'ρθει να την πορθήσει
Δαιμονική σπορά για να τοποθετήσει

Το βράδυ ήρθε παγερός σαν μαύρος άνεμος ψυχρός
Ενώθηκε η αύρα του με σάρκα νεκρομαντική
Δαιμόνια να σπείρει στη μήτρα της Ηρούς
Κυριαρχία Δαίμονα σε βέβηλους καιρούς