Wieczne Słońce Lyrics

Patrzyliśmy, na koniec ery jaką znaliśmy
Ery Dumy i Honoru
Patrzylismy, jak gasło światło w oczach
Obdarzono nas darem, zmarnowanym bezmyślnie

Lasy umarły, niebiosa zniknęły
Cisza stała się najstraszliwszą muzyką
Gdy Bogowie zapomnieli, gdy Bogowie opuścili
Swój lud Słowiański!

Czy to koniec błękitnych horyzontów?
Słońce Niezwyciężone, siłę nam daj
By powstać z kolan!

Świętowit nam przewodził!
Piliśmy mgły poranka
Leśną żywicę, polną rosę o świcie!
Łąki nas witały w chwale!
Gdy Mokosz dawała nam plony
Jaryło rozdawał dary!
Bogowie dawali nam piękne noce
A Perun nad borami czuwał wiecznie!

Czy to koniec rozgwieżdżonych nocy...?
Nasze Słońce zaszło na wieki
Lecz nadejdzie jego ponowny świt!

Słuchalismy świętych pieśni
Ich słodkiej melodii w sercu gór
Słuchaliśmy płaczu rzek i potoków
Słuchaliśmy bajań starych mędrców
Leśne polany spowiadały się nam

Widzieliśmy w oddali wojny przegrane
Ale i te, co wygramy w przyszłości
Przyrzekamy na dumę naszych dziadów
Przywrócić blask i odnowić potęgę Sławii!!

Previously released on the first demo "Blask nad wiecznymi lasami". The original text has been altered.